اشک قدوم

شب که یک مرد، قدم میزند از شادی نیست

و اگر بغض کند، آخَرَت آبادی نیست

اشک و سیگار و کمی رامش خلوتگه شب

این چنین حال در آن معنی آزادی نیست

شرم بر حال تو بد عهد، که بی وجدانی!

عملت مثل هرآن وعده که میدادی نیست

سبز و خرم بده و مهد تمدن این خاک

مگر این گربه سیه خطه ی اجدادی نیست؟

هچو آن واعظ در کار به خود مانده تویی

شاید از ریشه و بن حرف تو بنیادی نیست

شنتیا بار سفر بند و از این ورطه برو

اصلا این جای دراویش گنابادی نیست

مجتبی حیدری(شنتیا)