زهله ترک

خدا کام آنکه مایل بوده دادی
به غیرم زندگی آسوده دادی

جسارت بر جسوران توبه کاران
به من یک زهله ی فرسوده دادی

به او ادراک بکری در تامل
مرا ذهنی خیال آلوده دادی

به آنان روی خوش رنگ سپیدی
مگر خاک و گل من دوده دادی؟

همانان که تکبر پیشه کردند
که با شَه ناخُورَد فالوده دادی

شریعت بر گرسنه می دهد چون
شکم فربه درازش روده دادی

فسرده شنتیا بنوشت و میگفت
قلم در دست من بیهوده دادی

مجتبی حیدری(شنتیا)