دل بی نوای مو از همه دنیا میگیره

ولی وقتی شب مشه تاریکی بالا میگیره
دل بی نوای مو از همه دنیا میگیره

بین ایی همه خوشی صفا صمیمیت چرا
غم لعنتی میه کنج دلوم جا میگیره؟

مو که حال هیچکسی ره بد نکردوم تو بگو
از شتر چرا سواری، دره دولا میگیره

اقا مو بد، بد عالم، اصلا حرفتان قبول
ولی جای حق چرا تقاصِ ملا میگیره

اگه مردی سرو کلش باشه لخت باشه پتی
گناهه که اکبر اقا رو از عذرا میگیره

از زمین به آسمون ما که ندیدم بباره
انگاری دوچرخه ایی سبقت از هندا میگیره

بخدا ایی خر ما از کرگی هم دم نداشت
دم در اورده حالا، دیه شه از ما میگیره

خلاصه دست از سر مای کچل برندرن
اه ما دامنتانه عاقبت تا به ثریا میگیره

با گویش مشهدی تقدیمتان

نوشته و خوانش مجتبی حیدری