بداهه ایی در جمع اساتید صدای دیدار

یارِ رو گرداننده از ما گو که یاران را چه شد
اوج مستی هایمان، آن روزگاران را چه شد

ما وداع گفتیم آخر دار فانی را ولی
حی و حاضر گر شمایی سوگواران را چه شد

جمع مردم در پی آواز قمری می دوند
یک نفر اما نمی گوید که ساران را چه شد

ما که قربانی بهمن های کوهستان شدیم
چترها باید بفرمایند باران را چه شد

شنتیا در زمره ی آن بنده های خاطی است
ای نکومندان، جهانِ خوب کاران را چه شد؟

آریایی ها نماد یک نژاد خالص اند
آریا اینگونه می بودند، ایران را چه شد


مجتبی حیدری(شنتیا)